Voor slager Wim wordt het steeds een onsje minder
Slager Wim Ramakers staat al zo'n 55 jaar dagelijks met het slagersmes in handen. Volgend jaar wordt hij 70 en inmiddels doet hij het steeds wat rustiger aan. Al wil hij nog niet van ophouden weten.
'Ik zat in de derde klas op het HBS, toen was ik 15. Ik haalde alleen maar onvoldoendes en mijn vader zei dat ik net zo goed in de winkel kon komen werken.'
Paplepel
De slagerij waar Wim al ruim vijf decennia in werkzaam is was ooit van zijn ouders. 'Mijn ouders stonden altijd in de zaak', blikt hij terug. 'Ik stond als kind van een jaar of tien op woensdagmiddag al worst te maken. Dat klinkt dan heel makkelijk, maar daar heb ik nog geen moment spijt van gehad.'
Doorgeven
Het slagersvak wordt generatie op generatie doorgegeven. Nadat Wim het ambacht zelf van zijn ouders leerde heeft hij het slagersmes zelf overgegeven aan zijn dochter Hanneke. 'Dat mijn dochter dit werk wilde gaan doen is misschien wel het mooiste moment uit mijn leven', geeft hij toe. 'Ik begon als 11-jarige met makkelijke klusjes als inpakken en niet veel later stond ik in de winkel klanten te helpen', vertelt Hanneke. 'We woonden boven de zaak dus thuis ademde alles slagerij. Als puber wilde ik eerst allerlei andere dingen. Uiteindelijk bleef de liefde voor het vak.'
Hoogseizoen
Hoewel Wim in het voorjaar zeventig kaarsjes mag uitblazen denkt hij nog steeds niet aan definitief ophouden. 'Al komt het moment dat ik ermee stop wel dichterbij', vertelt hij. Eerst duikt hij samen met dochter Hanneke nog een keer het hoogseizoen in: de feestdagen. 'Het is heel bijzonder om dat samen met mijn vader te mogen beleven, die drukke dagen.' Wim vult aan: 'En ik denk dat het dagelijks werken met zo'n jonge mensen mij zo energiek houdt.'
Deel dit artikel:
