Van vrees naar hoop
‘Machtige Maas’, met als ondertitel ‘Muze, Monster, Moeder, Moordenaar’ is dat de tentoonstelling die al geruime tijd bij het Limburgs Museum in Venlo te zien is.
Op de website van het museum staat dat Mooder Maas zelfs door het Limburgs Museum stroomt. Godzijdank is dat geen werkelijkheid geworden en geven de woorden enkel overdrachtelijk duiding aan hoe zes zalen de bezoeker onderdompelen in beeld, licht en geluid waarmee een grote groep kunstenaars reflecteren op de rivier.
In Venlo wisten we dat het water onderweg was. Zandzakken werden gevuld, dijken opgehoogd en toch moesten we machteloos toekijken hoe De Werf gestaag aan het zicht onttrokken werd. Maar ook de verhuiswagens die op de Tegelseweg haastig werden volgestouwd met huisraad en de angst in de ogen van enkele bewoners die ik er sprak. Die angst maakte diepe indruk op me. De angst voor wat komen ging en in veel gevallen gelukkig niet kwam. Niet alleen omdat de lessen van 1993 en 1995 zijn geleerd, maar vooral ook dankzij de niet aflatende inzet van overheidsdiensten, professionals én de vele vrijwilligers die zich hebben ingezet en dat nu nog steeds doen. Een hele dikke chapeau daarvoor.
Een chapeau die ook geldt voor de wijze waarop collega media zoals De Limburger en L1 als provinciale calamiteitenzender verslag hebben gedaan van het zomerse watergeweld. Maar zeker ook de eigen collega’s van Omroep Venlo; de vibe bij professionals en vrijwilligers stroomde met een nog grotere snelheid dan de Maas zelf door de gemeente. Een hele vette wow voor dit team!
We dachten niet in standpunten, meningen, wijken, stadsdelen of in landsgrenzen. Iedereen was er. Voor elkaar en vooral met en naast elkaar. Goede buren én verre vrienden bleken evenzo belangrijk.
Evert Cuijpers
Sinds maart 2020 verloor de maatschappij steeds meer glans. Waar we in het begin nog klappend voor zorgpersoneel op balkons en eigen opritten stonden, trok corona steeds meer een zware wissel op hoe we met elkaar omgaan. Eensgezindheid werd versplinterd in ontelbare discussies waar we vooral op zoek leken naar tegenstanders. Hoe anders waren afgelopen dagen. We dachten niet in standpunten, meningen, wijken, stadsdelen of in landsgrenzen. Iedereen was er. Voor elkaar en vooral met en naast elkaar. Goede buren én verre vrienden bleken evenzo belangrijk. Speciaal dank ook aan bijvoorbeeld de Groningse omroep OOG die ons spontaan hulp aanbood.
Het water is er nog steeds, maar zal ons langzaamaan stroomafwaarts verlaten totdat de Maas haar slanke vorm hervonden heeft. Noem het naïef, maar toch koester ik iets van hoop dat de discussies van het afgelopen jaar door Mooder Maas opgeslokt en meegenomen worden, samen met het drijfhout en de ontheemde caravan die we langs zagen komen. Er is samen tegen het wassend water gevochten, veel gewonnen en samen zal er nog moeten worden opgeruimd. Dan resteert de strijd tegen corona nog en wordt het hoog tijd om ook het leven weer te vieren. Laten we ook dat eens samen doen. Als de afgelopen dagen ons namelijk iets hebben geleerd, is het wel dat we heel erg goed kunnen zijn in samen excelleren.
Evert Cuijpers
Directeur Omroep Venlo
Deel dit artikel:
