Theo Seelen: aimabel dossiervreter van een oppermachtig CDA
Een aimabel mens en een bestuurder met een enorme dossierkennis. Het zijn woorden die klinken bij het overlijden van de Venlose oud-wethouder en CDA-leider Theo Seelen (84). 'We hebben het weleens geprobeerd, maar hij was niet van zijn stuk te brengen'.
'Theo was zeker geen politicus van de populaire uitspraken, als hij wat zei dan moest het kloppen. Als ik denk aan het raadslid en de wethouder Theo Seelen, dan denk ik vooral terug aan zijn enorme dossierkennis', zegt Harm Waterborg. De CDA'er zat samen met Seelen in de gemeenteraad en later in het College van B&W.
Pietje Precies
Die dossierkennis wordt niet alleen door CDA'ers die met Seelen samenwerkten geroemd. Hans Liebregts kruiste in de politieke arena als PvdA-voorman in de jaren tachtig regelmatig de degens met Seelen. Op feitelijke onjuistheden was Seelen nooit te betrappen. 'Theo was een Pietje Precies die bij wijze van spreken alles tot drie cijfers achter de komma uitrekende. Hij wist waarover hij het had en was niet van zijn stuk te brengen. Wij hoopten dat wel en hebben dat ook geprobeerd, maar het is nooit gelukt', spreekt Liebregts.
Oppermachtig CDA
Seelen kende een opmerkelijk lange politieke loopbaan. Als rector van de Venlose middelbare school Collegium Marianum werd hij in 1970 voor het eerst in de Venlose gemeenteraad gekozen. Daar werd hij al snel vicefractievoorzitter en in 1979 fractievoorzitter. Het was de tijd van een groot en oppermachtig CDA dat in de gemeenteraad zelfs een absolute meerderheid had. Dat hij als leider van de grote fractie de gelederen gesloten wist te houden wordt door Liebregts een prestatie genoemd. Waterborg: 'Theo zorgde ervoor dat ieder lid van de fractie iets te doen had, dat de pijn bij niet populaire maatregelen werd verdeeld en dat iedereen zijn politieke punten kon scoren. Hij kon wel degelijk moeilijke beslissingen nemen, maar was meer een man van de harmonie en het overleg.'
Absolute meerderheid
Die karaktereigenschap kwam ook naar voren toen Seelen als lijsttrekker in 1982, 18 van de 33 raadszetels won. Desondanks zocht Seelen samenwerking en ging het oppermachtige CDA een coalitie met de VVD aan. 'Dat zat in Theo zijn aard, het moest vooral samen zijn', zegt Waterborg. Liebregts: 'Al wist hij als leider van dat grote CDA ook altijd wel een regeltje te vinden waarmee een voorstel van de PvdA niet uitgevoerd hoefde te worden', zegt Liebregts.
Wethouder
Na de verkiezingen van 1990 werd hij wethouder van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening. Het was voor Seelen de kroon op zijn politieke loopbaan. 'Hij heeft het raadswerk altijd gecombineerd met zijn baan als rector. Dat is eigenlijk ongelooflijk als je ziet hoeveel tijd en energie die baan en het fractievoorzitterschap kostten. Theo wist dat hij afscheid moest nemen van zijn school als hij wethouder zou worden en dat hij dan niet meer zou terugkeren. Dat is ook de reden dat hij pas in 1990 wethouder werd', zegt Waterborg. Wiel Aerts was als VVD'er vanaf 1994 collega-wethouder van Seelen. 'Ik denk aan hem terug als een zeer prettige collega die wars was van haantjesgedrag. Zijn hart lag bij Venlo en de regio, dat is denk ik ook de reden dat hij bijvoorbeeld nooit een functie in de provincie heeft geambieerd.'
Dassen en 23 miljoen
Seelen bleef tot 1998 bestuurder van de stad, bij zijn afscheid werd hij onderscheiden met de gouden erepenning van de gemeente Venlo. Daarna was hij tot 2014 lid van het kerkbestuur van de Venlose Sint Martinusparochie. Als stadsbestuurder maakte Seelen samen met Aerts werk van het grensoverschrijdende bedrijventerrein VeNeTe. Waterborg denkt terug aan de discussies rond de aanleg van de snelwegen A73 en A74 en hoe die wegen precies moesten lopen. 'Een optie was dat de weg via de hei ging lopen. In het college vroeg Seelen zich hardop af of we als gemeente niet wat dassen konden huren om die vervolgens los te laten op de hei om de discussie te sturen. Dat was ook Theo; bij moeilijke discussies nooit je gevoel voor humor verliezen.' Liebregts: 'Ik weet nog dat ik met hem in de bouwcommissie voor de nieuwe Maaspoort zat. We hadden een budget van 23 miljoen gulden en dat budget is met geen cent overschreden. Dat kon je wel aan Theo overlaten.'
Deel dit artikel:
