Näöler des Vaderlands

Over het algemeen sta ik positief in het leven. Ondanks ‘De toestand in de wereld’ om Mr. G.B.J. Hiltermann te citeren, een radio-icoon uit mijn jeugd. Mei ben ik zelfs té positief. Om de balans te herstellen, kijk ik dan naar de Näöler des Vaderlands.

We noemen hem thuis ook wel eens de Moelende Marmot. Wie hij is? Ken! Johan Derksen, natuurlijk. Als die op dreef is, moet je aevel oppassen. Je glas wijn kan via astrale golven zo maar in een glaas aek veranderen. Derksen heeft ’t näöle tot kunst verheven. Het heeft hem geen windeieren gelegd. ‘t Stedje komt er aevel genadig vanaf. De Näöler des Vaderlands is onregelmatig klant bij Sounds. Volgens Derksen de beste platenzaak van Nederland. Omdat ze er naast zijn favoriete blues ook veel soul, country, rock en sixties hebben staan.

Ben benieuwd of hij op 22 april naar Venlo komt. Het is dan namelijk Record Store Day. De internationale feestdag van het vinyl. Met live optredens in Sounds. Ik kijk uit naar DeWolff, een topband uit Limburg. De dag begint al om half tien met de talentvolle Jop Dorris. Hopelijk zingt hij If only I, een bewerking van het meest succesvolle Venlose leedje oeits: Och waas ik maar beej mooder thoès gebleve. Record Store Day belooft kortom weer bijzonder te worden.

Nu ik het toch over Limburgse muziek heb. Wie kent niet ’t Kepelke van de Venlose troubadour Harry Bordon? Bert van den Bergh noemt het het mooiste liedje ooit voor een moeder geschreven. Joost Bogaerts - Joost van Joost en Josje zoeëgezag – vertelde me van de waek, dat van dit leedje veur de ieëwigheid een speeldoosje wordt gemaakt. Er wordt contact gezocht met Jenny Arean om het eerste exemplaar in ontvangst te nemen. Zij is namelijk de bonusdochter van Harry Bordon.

Iets gans anders. Joseph, de beer van het Missiemuseum op Steyl, heeft er een collega bij. In een etalage aan de Sloterbeekstraat staat een opgezette leeuw. Hij draait zijn kop, rolt met de ogen en spert zijn vervaarlijke leeuwenbek open. Het is in het grote pand naast coffeeshop Nobody’s Place. Is daar niet ooit De Witte Hal begonnen? De wat aandoenlijke leeuw is het visitekaartje van het AgraGames CoinOpMuseum, dat er gevestigd is. Het is een privémuseum met muntapparaten vanaf 1870, zoals flipperkasten, jukeboxen en etalagedisplays. Een fors uit de hand gelopen hobby, kreeg ik de indruk. Het is geopend voor individuele bezoekers op de eerste vrijdag van de maand. Ik ben razend benieuwd en heb me aangemeld voor een bezoek.

Wies ’t aevel weer ens is,
Sef Derkx

Opmerkingen? Mail ons!