Jansen en Janssen zijn nu ook meesterlijk

Ze schreven de afgelopen decennia menig carnavalskraker, wonnen in Blerick, Venlo en op het LVK. Na vele prijzen en bloemen is er nu voor Peter Jansen en Wim Janssen de Blerickse onderscheiding Meister in de Orde van 't Bliëricks Hert van het carnavalsgezelschap De Wortelepin.

Het duo krijgt de onderscheiding komende vrijdag en treedt dan toe tot een select groepje Blerickenaren dat de hoge onderscheiding in het verleden mocht ontvangen.

Het begin van de samenwerking

De namen Jansen en Janssen klinken na al die jaren zo vertrouwd in de vastelaoveswereld dat het nauwelijks valt voor te stellen dat beide mannen ooit grote moeite hadden met het schrijven van een liedje en niet op het podium durfden te staan. 'Ik had de ambitie om een liedje voor Blerick te schrijven, had al wat geprobeerd maar dat was natuurlijk geen succes', vertelt Jansen. 'Het was na afloop van een wedstrijd van VVV dat ik in café De Piëp in gesprek kwam met Wim die ik vaag kende.' Wim: 'We hadden samen op de kweekschool gezeten en raakten in gesprek over vastelaovend. Peter vertelde dat hij graag een liedje wilde schrijven waarop ik zei dat ik dat ook graag wilde. Aan de bar is onze samenwerking ontstaan.'

Donderdagavond

Die samenwerking stoelde jarenlang op de vaste routine van de donderdagavond. Dan kwamen Jansen en Janssen bij elkaar en begonnen te schrijven. 'We hadden avonden dat we niet verder dan een regel kwamen en soms schreven we een heel liedje', zegt Jansen. 'Het mooie was dat we soms een hele avond konden dubben over een woord om een week later tot de conclusie te komen dat het woord toch niet juist was gekozen en moest worden geschrapt. Om er vervolgens achter te komen dat het hele refrein dan niet meer deugde waarmee het werk van een week eerder weer in de prullenbak verdween', vult Janssen aan. 'Het schrijven van liedjes heeft volgens mij niets met inspiratie te maken, wel met transpiratie. Het is een kwestie van hard werken', zegt Jansen.

Podiumvrees

Die werkwijze leverde dus de nodige successen op, aanvankelijk vooral voor anderen. 'Toen we het eerste liedje af hadden, keken we elkaar aan en vroegen ons af wie het moest zingen. We voelden er niets voor om zelf op het podium te staan', zegt Janssen. 'We durfden het gewoon niet', zegt Jansen. 'Uiteindelijk hebben we schuilend in een zanggroepje met een aantal vrienden ons eerste nummer ten gehore gebracht, maar we hebben in de jaren zeventig en tachtig toch vooral voor anderen geschreven.' Pas in 2001 ging het duo zelf zingen. Met de ervaring van het zingen in Neutjes Veer dat sketches bracht, durfden Jansen en Janssen de stap wel aan. 'Al is het zingen van een carnavalsnummer totaal wat anders. Met Neutjes Veer had je twintig minuten om een band met de zaal op te bouwen. Bij een schlager moet je in drie minuten tijd de zaal veroveren en meteen knallen', zegt Jansen.

Wij zijn schrijvers van traditionele liedjes. Dat werkt niet meer

Peter Jansen

Blanco vel

De geboren Blerickenaren vielen vanaf begin jaren tachtig ook regelmatig in Venlo in de prijzen. 'De liedjeswedstrijd in Venlo is toch het hoogste wat je als schrijver in de regio kunt bereiken', zegt Jansen erover. 'Daar succes boeken is nog moeilijker, dat is een mooie uitdaging en het leuke van een wedstrijd. Na een liedje begin je altijd weer met een leeg vel. En je wilt je meten met schrijvers die ook weer met een leeg vel zitten te kijken.

De aanjager en de rustige

De rolverdeling was al die jaren hetzelfde. Jansen was de gangmaker. Op het podium, maar ook als het gaat om het regelen van optredens. 'Dat is mijn geluk geweest', spreekt Janssen met een lach. Janssen de rustige die zorgde voor de balans in het duo. 'Zonder Wim is het niets', spreekt Jansen resoluut. Jansen en Janssen zijn nog altijd een duo. De mannen zien elkaar regelmatig, Jansen schrijft nog altijd teksten en Janssen staat nog altijd als zanger op het podium. Maar samen nog een liedje schrijven? 'Nee, die tijd is voorbij', zegt Jansen. 'Als schrijvers maakten we toch vooral heel traditionele nummers. Zeker qua melodie.Dat werkt niet meer. De tijd en de smaak is veranderd.'