De ellendige dood van twee Blerickse broers herdacht
Hoewel er tientallen Venlonaren omkwamen in Azië tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt hier morgen niet uitgebreid stilgestaan bij het einde van de oorlog in het Verre Oosten.
Oud-Blerickenaar Dré Geerits (87) houdt de herinnering aan zijn neven Pierre en Harry tot op de dag van vandaag levend. Om de werkloosheid tijdens de economische crisis in de jaren dertig te ontvluchten kozen ze voor het avontuur en militaire dienst in Nederlands Indië. Pierre (toen 27) en Harry (23) waren een bezienswaardigheid op het Lambertusplein toen ze daar in 1937 hun tropenuniformen showden. Nietsvermoedend dat hun een ellendige dood stond te wachten in Birma en Thailand.
Prinsen
'Ik was een jaar of vier, maar herinner me hun verschijning nog goed. Het waren net twee prinsen. Mijn zussen waren onder de indruk. Pierre was sowieso een knappe verschijning en had altijd zijn woordje klaar. Die zou het wel redden, was de gedachte. Over Harry werden meer zorgen, dat was een wat slomer type. Eigenlijk deed hij altijd alles wat zijn broer deed, nam nooit eigen initiatief', vertelt Geerits.
Oorlog
Het was op aandringen van hun vader dat de broers Geerits voor de militaire dienst kozen. 'Die bleef maar zeuren dat zijn jongens geen inkomsten binnenbrachten. Dienst doen in Nederlands-Indië was makkelijk en meteen een mooi avontuur. Bovendien werd Pierre soldaat der eerste klasse. Daar was iedereen heel trots op.' Contact tussen de broertjes Geerits en de familie is er sporadisch. Zeker na de Duitse inval in Nederland in mei 1940. 'Iedereen had hier zijn eigen moeilijkheden. We vroegen wel aan onze oom of hij nog wat van zijn jongens had gehoord, maar dat was nooit het geval.'
Birma-spoorweg
Voor Pierre en Harry verandert het leven drastisch wanneer de Japanners in 1942 Nederlands-Indië bezetten en ze krijgsgevangen worden genomen. Onder ellendige omstandigheden worden ze te werk gesteld aan de gevreesde Birma-spoorweg. Onder de tropische zon en gekweld door ziektes en stokslagen van de Japanners bezwijkt Pierre in 1942 in Birma en Harry in 1943 in Thailand. Pas maanden na de bevrijding van Nederland in 1945 krijgt hun familie in Blerick het nieuws te horen. 'Ik weet nog dat we mijn oom gingen condoleren. Iedereen sprak over die arme jongens, maar ook dat het al lang geleden was en dat ze in ieder geval niet meer hoefden te lijden', zegt Geerits.
Arme jongens
Enkele jaren geleden hij een reis naar Azië om daar de graven van zijn neven te bezoeken. 'Ja, dat deed me wel wat. Mijn kinderen zeggen weleens dat ik moet ophouden met de verhalen over Pierre en Harry', vertelt Geerits met een lach. Want op ieder kerkhof dat ik bezoek begin ik weer over die erm jongens.'