Blauwe Auge
Afgelopen maandag een mooie ontdekking gedaan: De Verborgen Tuin, op de grens van Baarlo en Hout-Blerick. Jules Verne publiceerde in 1873 de inspirerende avonturenroman De reis om de wereld in tachtig dagen. Reden voor mij om anderhalve eeuw later in tachtig dagen om Venlo te wandelen.
Bij, op of over de grens van de gemeente Venlo. Over kilometers is die ook de landsgrens. Dit gegeven maakt de wandeling nog interessanter. Je komt op onverwacht mooie plekken. Zoals alzoeë inDe Verborgen Tuin aan de Moutzdijkweg. Toon en Nell Gerits-Kuipers plantten in 1963 hier het eerste groen. Zes decennia later is de tuin het Hout-Blerickse filiaal van het aards paradijs.
Een heerlijke plek om te schrijven ook. Her en der staan stevige tafels met stoelen. Ik heb uitgebreid gepraat met Nell Gerits-Kuipers. Liefst tachtig jaar heeft ze hier gewoond. Allewiels zijn Johan Spee en Rianne Remkes de tuineigenaren. Ze waren zes jaar geleden op zoek naar een rustige locatie. De stad werd te druk. Wanneer er in het buitengebied iets te koop stond, reden ze erheen en draaiden de autoraampjes open. Als ze de vogels hoorden fluiten, wisten ze dat de plek mogelijk in aanmerking kwam. Na een rondleiding door De Verborgen Tuin waren ze het eens. Hier willen we wonen. Tweede Pinksterdag was open dag. Er was veel belangstelling. De paradijselijke rust werd aevel gerespecteerd.
Er viel me trouwens iets op. Dit jaar is de strooien hoed definitief terug van weggeweest. Veel bezoekers van mannelijke kunne droegen er een. Lastig met laaghangende takken, zag ik. De korte fleur daarentegen lijkt op zijn retour. Goddank. Laat me aevel niet te vroegen juichen. Als het nog warmer wordt, kan het tij immers snel keren.
Iets anders.
Un gaas daag truùk kreeg ik een mp3 toegestuurd met een nieuwe versie van het aloude Blauwe Auge. Het leedje van Koos Timp en Giel Aerts is van de vastelaovend van 1961. Het is destieds op de plaat gezet door Felix Peters. De zenger, met een van de mooiste stemmen van de Venlose vastelaovend, is op 6 juni 1963 overleden na een frontale botsing met een vrachtauto die op de verkeerde weghelft was beland. Zijn zoon Maurice was drie maanden oud. Als eerbetoon nam hij het vorig jaar Sjiengeleboem! op. In een virtueel duet met zijn pap. Het was technisch gelukt om de stem van Felix Peters uit de originele opname te filteren. Ter gelegenheid van de zestigste sterfdag verschijnt dinsdag aanstaande Blauwe Auge. Maurice Peters wordt aan de piano begeleid door Egbert Derix… hartverscheurend mooi.
Wies ’t aevel weer ens is,
Sef Derkx
Deel dit artikel:
