Ambassadeur van de poëzie laat Venlose muren dichten
In het Venlose centrum wordt morgen alweer het veertiende gedicht in de openbare ruimte onthuld. Dit keer op een muur in de Klaasstraat. En dat allemaal dankzij de inzet van de Stichting VenlopoëZiet.
De voormalig stadsdichter Herman Verweij is samen met Hay Swinkels en Gé Smeets kartrekker van de stichting. 'Een aantal jaren geleden hebben we elkaar in de ogen gekeken en afgesproken het Venlose centrum te verfraaien met poëzie', spreekt Verweij.
Ambassadeur
Voor Verweij is VenlopoëZiet één van de initiatieven om mensen in aanraking te laten komen met poëzie. Hij trok er eerder op Nationale Gedichtendag op uit om mensen die ervoor openstonden te verblijden met een voorgedragen gedicht. In coronatijd stuurde hij iedere maand een gedicht naar verschillende basisscholen. 'Ik voel me ook een ambassadeur van de poëzie. Ik wil mensen die daar voor open staan in aanraking brengen met poëzie. In een paar woorden iets vertellen en daarmee iets teweegbrengen bij de lezer. Dat vind ik mooi', spreekt Verweij.
Levenselixer
Hij noemt poëzie zijn levenselixer. 'Om het te lezen en te schrijven', zegt Verweij die naar eigen zeggen wel een laatbloeier is. Pas rond zijn veertigste begon hij zelf met schrijven. 'Het is een lang proces geweest. Op een gegeven moment merkte ik dat al mijn creativiteit ging naar mijn werk, dat vond ik oneerlijk. Dat moest anders, om met de woorden van de Duitse dichter Rilke te spreken. Voortaan stond ik om 6.00 uur op en schreef ik 1,5 uur voordat ik ging eten om vervolgens naar mijn werk te gaan', zegt Verweij. De dichter in hem was wakker gekust. 'Als ik nu bijvoorbeeld in de lente tijdens een wandeling langs de Maas het eerste Klein Hoefblad tussen de stenen zie opkomen, wil ik aan dat moois woorden geven. Om dat moment later terug te lezen. Misschien dicht ik in eerste instantie vooral voor mezelf.'
Herman Verweij
Herman Verweij werd in 1945 geboren in Hilversum en kwam in 1970 naar Venlo waar hij leraar werd. Pas op latere leeftijd legde hij zich toe op het dichten. In 2002 debuteerde hij als schrijver met de dichtbundel De zegeningen van een houtworm. In 2011 werd hij bekend bij het grote publiek met zijn benoeming tot stadsdichter van Venlo. In die functie schreef Verweij tot 2013 gedichten naar aanleiding van de actualiteit. Nieuwe dichtbundels volgden en Verweij publiceerde regelmatig in het Venlose jaarboek Buun. Vanaf 2014 is hij een van de kartrekkers van de Stichting VenlopoëZiet.
Route
Met de onthulling van het veertiende gedicht in de Venlose binnenstad zit het werk er voor VenlopoëZiet allerminst op. Er wordt nu werk gemaakt van een poëzie-route door de Venlose binnenstad. Bovendien zijn er nog heel wat gedichten die een eigen muur verdienen. En er wordt nog werk gemaakt van het terugbrengen van het gedicht dat tot voor kort op de Keulsepoort stond. 'Dat is weggehaald voor de verbouwing van het postkantoor en de openbare ruimte daar. Aanvankelijk hebben we ingestemd met het verzoek om het gedicht een andere plek te geven, maar daar denken we nu anders over.'
Deel dit artikel:
